Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

haughty speech

  • 1 superbiloquentia

        superbiloquentia ae, f    [superbus+loquor], haughty speech, Poët. ap. C.

    Latin-English dictionary > superbiloquentia

  • 2 effero

    1.
    ef-fĕro or ecfĕro (cf. Neue, Formenl. 2, 766), extŭli, ēlatum, efferre or ecferre, v. a., to bring or carry out, to bring forth (very freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ex navi,

    Plaut. Am. 2, 1, 82; cf.

    tela, etc., ex aedibus Cethegi,

    Cic. Cat. 3, 3 fin.:

    argentum jubeo jam intus efferri foras,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 62; cf. id. ib. 4, 9, 127; id. Most. 2, 1, 58; id. Mil. 4, 8, 4:

    argentum ad aliquem,

    id. Epid. 5, 1, 27; id. Truc. 3, 1, 16:

    machaeram huc,

    id. Mil. 2, 5, 53; cf. id. Stich. 2, 2, 28:

    puerum extra aedes usquam,

    Ter. Hec. 4, 1, 48:

    cistellam domo,

    id. Eun. 4, 6, 15; cf.:

    cibaria sibi quemque domo,

    Caes. B. G. 1, 5, 3:

    frumentum ab Ilerda,

    id. B. C. 1, 78, 1:

    piscem de custodia,

    Col. 8, 17 fin.:

    litteras,

    Caes. B. G. 5, 45, 4:

    mucronem,

    Cic. Cat. 2, 1, 2; cf.:

    vexilla, signa, arma (e castris, extra fines, etc.),

    Liv. 10, 19; 27, 2; 29, 21; Tac. H. 3, 31 al.:

    ferrum a latere deripuit, elatumque deferebat in pectus,

    id. A. 1, 35 fin.: Colchis pedem, Enn. ap. Non. 297, 20; so,

    pedem,

    Verg. A. 2, 657; cf.

    pedem aedibus,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 19:

    pedem portā,

    Cic. Att. 6, 8, 5; 7, 2, 6; Suet. Tib. 38:

    pedem quoquam,

    Plaut. Capt. 2, 3, 97:

    se hinc (ignis),

    Lucr. 6, 89 and 385:

    se vallo (equus),

    Tac. A. 15, 7:

    Furium longius extulit cursus,

    Liv. 3, 5; cf.:

    Messium impetus per hostes extulit,

    id. 4, 29.—
    B.
    In partic.
    1.
    Like the Gr. ekpherô, to carry out (of the house) for burial, to bear to the grave, to bury (cf.: cremo, humo, sepelio, prosequor): optumum'st Loces illum efferendum;

    nam jam credo mortuus est,

    Plaut. Aul. 3, 6, 32; id. Most. 4, 3, 8 sqq.; Ter. And. 1, 1, 90 Don. and Ruhnk.; 1, 1, 101; Cic. N. D. 3, 32, 80; Nep. Att. 17; Liv. 2, 33; 3, 18 fin.; Quint. 8, 5, 21; Suet. Aug. 99; Hor. S. 2, 5, 85; Vulg. Luc. 7, 12.—
    b.
    Transf.: meo unius funere elata populi Romani esset res publica, carried to burial, i. e. overthrown, destroyed, Liv. 28, 28; 24, 22; 31, 29.—
    2.
    Of a fruit-bearing soil, to bring forth, bear, produce:

    id, quod agri efferant,

    Cic. Rep. 2, 4 fin.; id. Brut. 4, 16; cf. also id. Verr. 2, 3, 47 fin.; 86 al.—
    b.
    Transf.:

    ea, quae efferant aliquid ex sese, perfectiores habere naturas quam, etc.,

    Cic. N. D. 2, 33 fin.; cf. Quint. 10, 1, 109; poet.:

    (Italia) genus acre virum,

    Verg. G. 2, 169.—
    3.
    Of motion in an upward direction (cf.: erigo and educo, II. B. 1.), to lift up, elevate, raise, exalt, Lucil. ap. Non. 297, 25:

    aliquem in murum,

    Caes. B. G. 7, 47 fin.:

    pars operis in altitudinem turris elata,

    id. B. C. 2, 8 fin.; cf. Quint. 11, 3, 103; and Suet. Calig. 32:

    corvus e conspectu elatus,

    Liv. 7, 26:

    pulvis elatus,

    id. 4, 33:

    elata super capita scuta,

    Tac. H. 3, 27: jubar (luna), Petron. Poët. 89, 2, 54; poet.:

    caput Auctumnus agris extulit,

    Hor. Epod. 2, 18.
    II.
    Trop.
    A.
    To set forth, spread abroad, utter, publish, proclaim:

    clamorem,

    to raise, Plaut. Am. 1, 1, 73:

    quod neque in vulgum disciplinam efferri velint, neque, etc.,

    Caes. B. G. 6, 14, 4; cf. Plin. 2, 12, 9:

    vocem ejus in vulgus,

    Tac. A. 12, 21:

    tuum peccatum foras,

    Ter. Phorm. 5, 7, 65 Ruhnk.:

    hoc foras,

    Cic. Phil. 10, 3; so,

    clandestina consilia,

    Caes. B. G. 7, 1, 6:

    rem,

    id. ib. 7, 2, 2:

    has meas ineptias,

    Cic. de Or. 1, 24, 111:

    divinitus dicta,

    id. ib. 3, 1 fin. et saep.—With a rel. clause:

    posteaquam in volgus militum elatum est, qua arrogantia in colloquio Ariovistus usus, etc.,

    Caes. B. G. 1, 46, 4.—
    2.
    In partic., of speech, to utter, pronounce, express, declare:

    verbum de verbo expressum extulit,

    Ter. Ad. prol. 11:

    ut verba inter se ra tione conjuncta sententiam efferant,

    Varr. L. L. 8, § 1 Müll.:

    si graves sententiae inconditis verbis efferuntur,

    Cic. Or. 44, 150; cf. Quint. 9, 4, 13:

    quae incisim aut membratim efferuntur, ea, etc.,

    Cic. Or. 67; cf. Quint. 9, 4, 33; 8, 3, 40; 10, 2, 17: pleraque utroque modo efferuntur, luxuriatur, luxuriat, etc., id. 9, 3, 7; cf. id. 1, 5, 16; 64; 2, 14, 2.—
    B.
    In the pass., qs. to be carried out of one's self by passions, feelings, etc.; to be carried away, transported, hurried away: usque adeo studio atque odio illius efferor ira, Lucil. ap. Cic. Tusc. 4, 21 fin.; so,

    studio,

    Cic. de Sen. 23, 83; id. Att. 1, 8, 2; id. N. D. 1, 20 fin.; Caes. B. C. 1, 45, 2; cf.

    cupiditate,

    Cic. Div. 1, 24, 49:

    vi naturae atque ingenii,

    id. Mur. 31, 65:

    laetitia,

    id. Deiot. 9, 26 (cf. act.:

    comitia ista praeclara, quae me laetitia extulerunt,

    id. Fam. 2, 10):

    incredibili gaudio,

    id. Fam. 10, 12, 2; cf. id. Rep. 3, 30; Suet. Caes. 22:

    voluptate canendi ac saltandi,

    id. Calig. 54:

    popularitate,

    id. Ner. 53.—
    C.
    (Acc. to I. B. 3.) To raise, elevate, exalt:

    pretia alicujus rei,

    Varr. R. R. 3, 6 fin.:

    quorum animi altius se extulerunt,

    Cic. Rep. 3, 3:

    aliquem ad summum imperium per omnes honorum gradus,

    id. Cat. 1, 11, 28; cf.:

    aliquem supra leges,

    Tac. A. 2, 34; and:

    aliquem geminatis consulatibus,

    id. ib. 1, 3; cf. also id. ib. 4, 40:

    aliquem pecunia aut honore,

    Sall. J. 49, 4:

    patriam demersam extuli,

    Cic. Sull. 31, 87; cf. Nep. Dion. 6; Cic. Prov. Cons. 14, 34:

    aliquem maximis laudibus,

    id. Off. 2, 10, 36; cf. Caes. B. C. 3, 87:

    aliquem summis laudibus ad caelum,

    Cic. Fam. 9, 14; cf. Nep. Dion. 7 fin.:

    aliquid maximis laudibus,

    Cic. Lael. 7, 24:

    aliquem laudibus,

    Tac. A. 3, 72:

    aliquem verbis,

    Cic. de Or. 3, 14, 52:

    aliquid versibus,

    id. Rep. 1, 14;

    and simply aliquid,

    id. Verr. 2, 4, 56; Tac. A. 2, 63:

    aliquem in summum odium,

    id. H. 4, 42; cf.:

    rem in summam invidiam,

    Quint. 8, 4, 19.—
    2.
    In partic., with se, to raise, elevate one's self; to rise, advance (cf.:

    appareo, eluceo, exsisto): cum (virtus) se extulit et ostendit suum lumen,

    Cic. Lael. 27; cf.

    so with a figure borrowed from the heavenly bodies: qua in urbe (Athenis) primum se orator extulit,

    id. Brut. 7, 26:

    volo se efferat in adolescente fecunditas,

    id. de Or. 2, 21.—
    b.
    In a bad sense, with se, or in the [p. 629] pass., to lift up one's self, to carry one's self high; to be puffed up, haughty, proud on account of any thing (the figure being borrowed from a prancing horse; cf. Liv. 30, 20; and Quint. 10, 3, 10):

    nec cohibendo efferentem se fortunam, quanto altius elatus erat, eo foedius corruit (Atilius),

    Liv. 30, 30:

    quod aut cupias ardenter aut adeptus ecferas te insolenter,

    Cic. Tusc. 4, 17, 39:

    qui enim victoria se ecferunt, quasi victos nos intuentur,

    id. Fam. 9, 2, 2; cf.:

    se altius et incivilius,

    Flor. 1, 26, 8:

    sese audacia, scelere atque superbia,

    Sall. J. 14, 11:

    hic me magnifice effero,

    Ter. Heaut. 4, 3, 31:

    (fortunati) efferuntur fere fastidio et contumacia,

    Cic. Lael. 15, 54:

    se efferre in potestate,

    to be insolent in office, id. de Or. 2, 84, 342.—Esp. freq. in the part. perf.:

    stulta ac barbara arrogantia elati,

    Caes. B. C. 3, 59, 3:

    recenti victoria,

    id. B. G. 5, 47, 4:

    spe celeris victoriae,

    id. ib. 7, 47, 3:

    gloria,

    id. B. C. 3, 79, 6:

    elatus et inflatus his rebus,

    Cic. Agr. 2, 35, 97:

    secunda fortuna magnisque opibus,

    Nep. Alcib. 7, 3; id. Milt. 7, 2:

    elatus ad vanam fiduciam,

    Curt. 3, 19, 10;

    but also: ad justam fiduciam,

    Liv. 27, 8, 7 et saep.—In the act. (rare, and with a fig. perh. borrowed from the wind): is demum vir erit, cujus animum nec prospera (fortuna) flatu suo efferet ( elates, inflates), nec adversa infringet, Liv. 45, 8 fin.
    D.
    Ante-class. and very rare, to carry out to the end, to support, endure: laborem, Att. ap. Cic. Sest. 48; cf.: malum patiendo, to get rid of, do away with, Cic. Poët. Tusc. 4, 29, 63 (but not in Lucr. 1, 141, where the better reading is sufferre).—Hence, ēlā-tus, a, um, P. a. (acc. to I. B. 3. and II. C. 2.), exalted, lofty, high (rare; cf.: superbus, insolens, arrogans, etc.).
    A.
    Lit.:

    modo in elatiora modo in depressiora clivi,

    Col. 2, 4, 10:

    elatissimae lucernae,

    Tert. Apol. 53.—
    B.
    Trop.:

    animus magnus elatusque,

    Cic. Off. 1, 18, 61; id. Tusc. 1, 40, 96:

    verba,

    high-sounding, id. Or. 36, 124;

    hoc casu elatior Julianus,

    Amm. 21, 4, 7; Vulg. Rom. 1, 30:

    insula opibus,

    Nep. Milt. 7, 2. — Adv.: ēlāte, loftily, proudly:

    elate et ample loqui, opp. humiliter demisseque sentire,

    Cic. Tusc. 5, 9:

    dicere (opp. summisse),

    id. Opt. Gen. 4, 10.— Comp.:

    se gerere,

    Nep. Paus. 2, 3:

    elatius et arrogantius praefatur,

    Gell. 9, 15, 4.
    2.
    ef-fĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [ex-ferus], to make wild, savage, fierce (class.; most freq. since the Aug. per.).
    I.
    Physically:

    terram immanitate beluarum efferari,

    Cic. N. D. 2, 39, 99:

    speciem oris,

    Liv. 2, 23; cf.

    vultum,

    Suet. Calig. 50:

    efferantia sese ulcera,

    becoming aggravated, malignant, Plin. 26, 14, 87, § 146.— Poet.:

    Mars efferat aurum,

    i. e. works up into weapons, Stat. Achill. 1, 425; cf.:

    homo qui magnae artis subtilitate tantum efferavit argentum,

    i. e. wrought into the figures of beasts, App. M. 5, p. 159, 14.—
    II.
    Mentally:

    gentes sic immanitate efferatae,

    Cic. N. D. 1, 23; cf. id. Tusc. 4, 14, 32:

    militem dux ipse efferavit,

    Liv. 23, 5; cf. id. 2, 29:

    animos,

    id. 1, 19; 25, 26:

    ingenia,

    Curt. 8, 2; 9, 19:

    efferavit ea caedes Thebanos omnes ad exsecrabile odium Romanorum,

    exasperated, Liv. 33, 29; cf. Vulg. Dan. 8, 7.—Hence, effĕrātus, a, um, P. a., wild, savage, fierce:

    sunt enim multa ecferata et immania, quaedam autem humanitatis quoque habent primam speciem,

    Cic. Tusc. 4, 14, 32:

    vultus,

    Petr. 82, 1:

    animi,

    Vulg. 2 Macc. 5, 11.— Comp.:

    mores ritusque,

    Liv. 34, 24.— Sup.:

    effectus,

    Sen. Ep. 121, 4:

    canes in homines,

    Jul. Val. Rer. Gest. Alex. M. 3, 18.— Adv.: effĕrāte, fiercely:

    saevire,

    Lact. 5, 20, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > effero

  • 3 inflo

    in-flo, āvi, ātum, 1, v. a., to blow into or upon any thing, to inflate.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    age, jam infla buccas,

    Plaut. Stich. 5, 5, 26:

    ex ore in os palumbi inflare aquam,

    Cato, R. R. 90:

    tumidoque inflatur carbasus Austro,

    is swelled, Verg. A. 3, 357:

    merito quin illis Juppiter ambas Iratus buccas inflet,

    should in a rage puff up both his cheeks, Hor. S. 1, 1, 21:

    inflant (corpus) omnia fere legumina,

    make flatulent, Cels. 2, 26.—
    B.
    In partic., to play upon a wind instrument:

    inflare cavas cicutas,

    Lucr. 5, 1383:

    calamos leves,

    Verg. E. 5, 2.— Absol., to blow:

    simul inflavit tibicen, a perito carmen agnoscitur,

    Cic. Ac. 2, 27, 86.— With cognate acc.:

    sonum,

    Cic. de Or. 3, 60, 225. —
    II.
    Trop., to puff up, inflate:

    spe falsa animos,

    Cic. Pis. 36, 89:

    regis spem (with erigere animos),

    Liv. 35, 42, 5:

    animos ad intolerabilem superbiam,

    id. 45, 31, 31; 37, 26, 4:

    purpuratis solita vanitate spem ejus inflantibus,

    Curt. 3, 2, 10; 5, 10, 3:

    crescentem tumidis infla sermonibus utrem,

    Hor. S. 2, 5, 98:

    ipse erit glorià inflandus,

    Quint. 11, 1 med.Absol., of speech:

    Antipater paulo inflavit vehementius,

    blew a little too hard, Cic. Leg. 1, 2, 6.—Of music:

    illi qui fecerunt modos, a quibus aliquid extenuatur, inflatur, variatur,

    id. de Or. 3, 26, 102 fin.:

    et ea (medicamenta) quae ob caritatem emendi mulo inedicorum cupiditas inflaverat,

    puffed, bepraised, Veg. Vet. 4, 7, 4.— Hence, inflātus, a, um, P. a., blown into, filled with blowing.
    A.
    Lit.:

    si tibiae inflatae non referant sonum,

    Cic. Brut. 51, 192:

    bucina cecinit jussos inflata receptus,

    Ov. M. 1, 340:

    nolo verba inflata et quasi anhelata gravius exire,

    with a too great expenditure of breath, Cic. de Or. 3, 11, 40.—
    2.
    Transf., swelled up, swollen, puffed up:

    serpens inflato collo,

    Cic. Vatin. 2, 4:

    bucca inflatior,

    Suet. Rhet. 5:

    inflatum hesterno venas Iaccho,

    Verg. E. 6, 15:

    Volturnus amnis inflatus aquis,

    swollen, enlarged, Liv. 23, 19, 4:

    amnes,

    id. 40, 33, 2:

    capilli,

    hanging loose, dishevelled, Ov. A. A. 3, 145:

    inflata rore non Achaico turba,

    Verg. Cat. 7, 2. — Comp.:

    vestis inflatior,

    Tert. Pall. 4 med.
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., puffed up, inflated, haughty, proud:

    quibus illi rebus elati et inflati non continebantur,

    Cic. Agr. 2, 35, 97:

    inflatus et tumens animus,

    id. Tusc. 3, 9, 19:

    inflata spe atque animis,

    id. Mur. 15, 33:

    promissis,

    id. ib. 24, 49:

    laetitia atque insolentia,

    id. Phil. 14, 6, 15:

    jactatione,

    Liv. 29, 37, 9:

    assensionibus,

    id. 24, 6, 8:

    estne quisquam tanto inflatus errore,

    Cic. Ac. 2, 36, 116:

    opinionibus,

    id. Off. 1, 26, 91:

    his opinionibus animus,

    Liv. 6, 11, 6, 6, 18, 5:

    vana spe,

    id. 35, 49, 4:

    vano nuntio,

    id. 24, 32, 3:

    successu tantae rei,

    id. 37, 12, 4:

    legionum numero,

    Vell. 2, 80, 2:

    superbus et inflatus,

    Juv. 8, 72:

    elatus inflatusque,

    Suet. Ner. 37.— Comp.:

    juvenis inflatior,

    Liv. 39, 53, 8.—
    2.
    In partic., of style, inflated, turgid:

    Attici pressi et integri, Asiani inflati et inanes,

    Quint. 12, 10, 16:

    inflatus et tumidus,

    Tac. Or. 18:

    Callimachus,

    Prop. 2, 34 (3, 32), 32; Suet. Rhet. 2.— Hence, adv.: inflātē, only in comp., haughtily, proudly, pompously:

    aliquid latius atque inflatius perscribere,

    Caes. B. C. 2, 17, 3:

    inflatius commemorare,

    id. ib. 2, 39, 4:

    inflatius multo, quam res erat gesta, fama percrebuerat,

    id. ib. 3, 79, 4:

    fabulari inflatius,

    Amm. 22, 16, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > inflo

  • 4 tumidus

    tŭmĭdus, a, um, adj. [tumeo], swollen, swelling, rising high, protuberant, tumid (class.).
    I.
    Lit.:

    membrum tumidum ac turgidum,

    Cic. Tusc. 3, 9, 19:

    serpens inflato collo, tumidis cervicibus,

    id. Vatin. 2, 4:

    Python,

    Ov. M. 1, 460:

    Echidnae,

    id. ib. 10, 313:

    venter,

    id. Am. 2, 14, 15:

    papillae,

    id. R. Am. 338:

    virginitas,

    i. e. with swelling breasts, Stat. Th. 2, 204:

    mare,

    Verg. A. 8, 671:

    aequor,

    id. ib. 3, 157; Ov. M. 14, 544:

    fluctus,

    id. ib. 11, 480:

    Nilus,

    Hor. C. 3, 3, 48:

    vela,

    id. Ep. 2, 2, 201:

    montes,

    Ov. Am. 2, 16, 51:

    terrae Germaniae,

    Tac. A. 2, 23 Ritter; cf.

    Nipperd. ad loc. (Halm, umidis): crudi tumidique lavemur,

    i. e. swollen, stuffed with food, Hor. Ep. 1, 6, 61.— Comp.:

    oculi,

    Cels. 2, 6:

    humus,

    Col. 4, 1, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    Swollen or swelling with passionate excitement; excited, incensed, enraged, exasperated; puffed up, elated, haughty, arrogant; restless, violent, ready to break out (mostly poet.; not in Cic.);

    with anger: tumida ex irā tum corda residunt,

    Verg. A. 6, 407:

    ōs,

    Hor. A. P. 94:

    es tumidus genitoris imagine falsi,

    Ov. M. 1, 754.—With pride, Ov. M. 8, 396; 8, 495; Hor. S. 1, 7, 7:

    sermo,

    id. ib. 2, 5, 98:

    minae,

    id. C. 4, 3, 8:

    cum tumidum est cor,

    i. e. swells with ambition, Hor. S. 2, 3, 213:

    tumidi minantur,

    swelling with rage, Stat. Achill. 1, 155:

    ingenia genti tumida,

    Just. 41, 3, 7:

    tumidae gentium inflataeque cervices,

    Flor. 4, 12, 2:

    quem tumidum ac sui jactantem et ambitiosum institorem eloquentiae videat,

    Quint. 11, 1, 50.— Sup.:

    (Alexander) tumidissimum animal,

    most arrogant, Sen. Ben. 2, 16, 2:

    Eridani tumidissimus accola Celtae,

    most seditious, Sil. 11, 25.—
    B.
    Of style, etc.
    1.
    Of the orator himself, bombastic, pompous:

    fiunt pro grandibus tumidi,

    Quint. 10, 2, 16:

    quem (Ciceronem) et suorum homines temporum incessere audebant ut tumidiorem, ut Asianum et redundantem,

    id. 12, 10, 12.—
    2.
    Of speech, inflated, turgid, tumid, bombastic:

    non negaverim et totam Asiae regionem inaniora parere ingenia et nostrorum tumidiorem sermonem esse,

    Liv. 45, 23, 16:

    quod alibi magnificum, tumidum alibi,

    Quint. 8, 3, 18:

    visus es mihi in scriptis meis annotasse quaedam ut tumida, quae ego sublimia arbitrabar,

    Plin. Ep. 9, 26, 5; 7, 12, 4; Quint. 8, 3, 13; 8, 3, 56; 2, 5, 10:

    sufflati atque tumidi,

    Gell. 7, 14, 5.— Comp.:

    tumidior sermo,

    Liv. 45, 23, 16:

    ut tibi tumidius videretur, quod est sonantius et elatius,

    Plin. Ep. 7, 12, 4:

    fuisset tumidius, si, etc.,

    Quint. 11, 1, 28.—
    III.
    Act., puffing up, causing to swell:

    tumidoque inflatur carbasus Austro,

    Verg. A. 3, 357 Forbig. ad loc.:

    nec tumidos causabitur Euros,

    Ov. Am. 1, 9, 13.— Trop.:

    Qui nunc in tumidum jactando venit honorem,

    Prop. 2, 24, 31 (3, 16, 15) Paley ad loc.—Hence, adv.: tŭmĭdē (acc. to II. A.), haughtily, pompously:

    tumidissime dixit Murrhedius,

    Sen. Contr. 4, 25 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > tumidus

См. также в других словарях:

  • The Phantom of the Opera (adaptations) — There have been many literary and dramatic works based on Gaston Leroux s novel The Phantom of the Opera, ranging from light operas to films to children s books. Some well known stage and screen adaptations of the novel are the 1925 silent film… …   Wikipedia

  • Europe, history of — Introduction       history of European peoples and cultures from prehistoric times to the present. Europe is a more ambiguous term than most geographic expressions. Its etymology is doubtful, as is the physical extent of the area it designates.… …   Universalium

  • Pitt, William, the Elder — later 1st earl of Chatham born Nov. 15, 1708, London, Eng. died May 11, 1778, Hayes, Kent British statesman and orator, twice virtual prime minister (1756–61, 1766–68). He entered Parliament in 1735 and provoked controversy with his maiden speech …   Universalium

  • proud — I (New American Roget s College Thesaurus) adj. See pride. II (Roget s IV) modif. 1. [Having a creditable self respect] Syn. self respecting, self sufficient, self reliant, independent, honorable, principled, dignified, stately, noble, lordly,… …   English dictionary for students

  • Harry Turtledove's Darkness — The Darkness Series is a series of six fantasy novels by Harry Turtledove.* Into the Darkness (1999) * Darkness Descending (2000) * Through the Darkness (2001) * Rulers of the Darkness (2002) * Jaws of the Darkness (2003) * Out of the Darkness… …   Wikipedia

  • Charles de Gaulle — This article is about the French statesman. For other uses, see Charles de Gaulle (disambiguation). Charles De Gaulle President of the French Republic Co Prince of Andorra In office 8 January 195 …   Wikipedia

  • South Asian arts — Literary, performing, and visual arts of India, Pakistan, Bangladesh, and Sri Lanka. Myths of the popular gods, Vishnu and Shiva, in the Puranas (ancient tales) and the Mahabharata and Ramayana epics, supply material for representational and… …   Universalium

  • Finnish phonology — This article deals with the sound patterns of the Finnish language. The grammar of Finnish and the way(s) in which Finnish is spoken are dealt with in separate articles.VowelsFinnish, like many other Finno Ugric languages as well as Turkish, has… …   Wikipedia

  • Adrienne Clarkson — The Right Honourable Adrienne Louise Clarkson 伍冰枝 PC, CC, CMM, COM, CD, FRSC(hon), FRAIC(hon), FRCPSC(hon) …   Wikipedia

  • Alcibiades — Infobox Military Person name= Alcibiades Ἀλκιβιάδης Alkibiádēs caption= Alcibiades allegiance= Athens (415–412 BC Sparta) rank= general (strategos) commands= nickname= lived= 450–404 BC placeofbirth= Athens placeofdeath=… …   Wikipedia

  • Prisoner characters — A list of all inmates of Wentworth Detention Centre in the television series Prisoner. Note that episode numbers cited are for first and last appearances; many characters had spells where they were absent and subsequently returned. Listed in… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»